From getting blown out of your socks, to windless doldrums talk
Late afternoon we buzzed along with 9 knots, topsail set, on the edge of taking it down, but we knew the wind would ease out during the evening. And so it did. The wind dropped off all the way and the waves took over control. The Red watch with Fiona, Chris and Darren started talking about doldrums. And was a bit like that. Mirror sea, but swell running through, sails flap from side to side, but there was one big difference… we are not in shorts or on flip flops! It is nowhere near as warm as the doldrums. We bobbed along for about 3 hours and then the wind started to turn. So we took the topsail down, brought it to the other side, ready to set at watch hand over. The wind is now NW and we are doing between 3 and 4,5 knots. ( 1knot is 1852m)
Second night into our journey, most of the voyage crew has found their sea legs, only one or two seasick left. Everybody is very helpful and into the race, so ready for any sail handling. And in the easy hours, where there are no sails to pull up or haul down, there is some music at the back coming from Chris and his guitar.
Van je uit je sokken geblazen worden tot totale windstilte, doldrum geklets!
Laat in de middag zoefden we met 9 knopen door het water, topzeilen omhoog, op het puntje ze er af te halen, maar we wisten dat de wind eruit zou gaan die avond. En dat gebeurde ook. De wind viel namelijk helemaal weg dus namen de golven het spel over. De rode wacht met Fiona, Chris en Darren begonnen al te praten over de Doldrums! En dat was het ook wel een beetje, er was echter één groot verschil………….we lopen niet in korte broeken , of op slippers! Het komt niet in de buurt van de doldrum warmte.
We hobbelen zo door voor een uurtje of vier tot de wind begon te draaien. Dus topzeilen naar beneden, om ze aan de andere kant weer te zetten tijdens de wacht wissel. De wind is nu NW en we gaan weer tussen de 3 en 4,5 knopen (1 knoop is 1852 m)
We gaan de tweede nacht van onze race in, de gast crew heeft ondertussen wel zeebenen gekregen, één en soms twee hebben er af en toe nog last van. Iedereen is behulpzaam en zit al lekker in het “race” gevoel, dus staat ook klaar als er iets moet gebeuren met de zeilen. En tijdens de rustige uren, als de zeilen het even zonder ons kunnen, hebben we muziek op de achtergrond vanuit de gitaar van Chris.
Previous Post
